آدمی؛
اگر پيامبر هم باشد، از زبان مردم آسوده نيست!
اگر بسيار كار كند، میگويند احمق است.
اگر كم كار كند، میگويند تنبل است.
اگر بخشش كند، میگويند افراط میكند.
اگر ثروت اندوزی كند، میگويند بخيل است.
اگر ساكت و خاموش باشد، میگويند لال است.
اگر زبانآوری كند، میگويند وراج و پر روست.
اگر روزها را روزه بدارد و شب ها نماز بخواند، میگويند رياكار است.
و اگر نماز نخواند، میگويند كافر و بی دين است.
پس فرزندم! نبايد به حمد و ثنای مردم اعتنا كرد و جز از خداوند نبايد از كسی ترسيد!
« منبع: كشكول شيخ بهايی »
نظرات شما عزیزان: